Page 14 - Code VVR 2017-2018

Inleiding Deel 1 – De Code VVR 1.2 Voor wie is de Code VVR geschreven? De Code VVR is bestemd voor iedereen die op enigerlei wijze betrokken is bij het vervoeren van rolstoelgebruikers. Die betrokkenen kunnen worden onderverdeeld in de volgende groepen: 1. Rolstoelgebruikers en hun begeleiders. 2. Aanbesteders en opdrachtgevers tot vervoer van rolstoelgebruikers (zoals bijvoorbeeld regiobesturen, gemeenten en zorginstellingen). 3. Adviseurs. 4. Vervoerders (taxibedrijven, zorginstellingen en overige organisaties die vervoer verzorgen). 5. Chauffeurs. 6. Fabrikanten, importeurs en leveranciers van rolstoelen. 7. Fabrikanten en importeurs van Rolstoel Inzittenden Beveiligingssystemen (Ribs’en), carrosseriebouwers en auto-aanpasbedrijven. NB: Adviesbureaus die aanbestedingen begeleiden in opdracht van aanbesteders zijn niet apart vermeld, omdat zij in het algemeen geen zelfstandige rol spelen. Zij moeten daarom door aanbesteders van het bestaan van de Code VVR op de hoogte worden gebracht en de opdracht krijgen de richtlijnen daaruit in de bestekken te verwerken. In paragraaf 4.0 worden deze bureaus genoemd als ”derden die betrokken zijn bij de selectie van vervoerders”. 1.3 Wettelijke bepalingen en normen De Code VVR geeft een overzicht van relevante wet- en regelgeving en enkele belangrijke normen (bijlage C, “Wetten, Regelingen en Normen”). Deze wetten, regelingen en normen vormen de achtergrond van waaruit de richtlijnen van de Code VVR zijn opgesteld. Het weergeven van regels en normen is beperkt tot die regels die een directe relatie hebben met het vervoeren van rolstoelgebruikers of van belang kunnen zijn voor specifieke doelgroepen in relatie tot dit vervoer. 1.4 Aanvullende richtlijnen Wetten en wettelijke regelingen vermelden slechts “minimumeisen”. Er is echter meer nodig om het vervoer van rolstoelgebruikers werkelijk veilig of in ieder geval zo veilig mogelijk te maken. Dat kan alleen als de wettelijke minimumeisen verder worden uitgewerkt in praktische richtlijnen en aanwijzingen. In overleg met vertegenwoordigers van verschillende bij het vervoer betrokken partijen zijn deze aanvullende richtlijnen opgesteld en als bijlage aan de Code VVR toegevoegd (bijlage A, “Praktijksituaties en werkmethoden”, en bijlage B, “Beginselen en uitgangspunten”). 1.5 Convenant 2001-2006 Ten tijde van de eerste ontwikkelingen van de Code VVR eind negentiger jaren bestonden slechts summiere wettelijke regels. Om dit te ondervangen en de inhoud van de Code VVR een breder en maatschappelijk draagvlak te geven, werd door een aantal betrokken partijen per 1 januari 2002 het “Convenant Veilig Vervoer Rolstoelinzittenden” gesloten. De deelnemende koepels waren: De organisaties van aanbesteders: 1. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten, 2. Arcares (thans Actiz), 3. Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland, De organisaties van aanbieders: 4. Koninklijk Nederlands Vervoer / KNV Taxi, De organisaties van gebruikers: 5. De Chronisch Zieken en Gehandicapten Raad Nederland, 6. Federatie van Ouderverenigingen, 7. Het Coördinatieorgaan Samenwerkende Ouderenorganisaties. Sindsdien is de Code VVR in Nederland een begrip geworden. Ze levert een belangrijke positieve bijdrage aan de wetgevende processen en de bewustwording van velen. 14 Uitgave 2017 / 2018 © Ing. A.W.Peters