Page 50 - Code VVR 2017-2018

Bijlage A: Praktijksituaties en werkmethoden Deel 2 – Bijlagen bij De Code VVR De ingebouwde spanrollen hebben het voordeel dat niet gebruikte systemen eenvoudig en netjes in de vloer opgeborgen zijn en daarmee een veilige vlakke vloer gegarandeerd is. Een belangrijk nadeel is echter dat rolstoelen alleen ter plaatse van de spanbandlocaties geplaatst kunnen worden. Dat heeft het nadeel dat alleen min of meer standaardrolstoelen kunnen goed kunnen worden vastgezet. Grotere (langere) rolstoelen kunnen, doordat de spanbanden dan te dicht bij elkaar staan minder goed worden vastgezet. Dat kan een minder stabiele rolstoelpositie opleveren of rolstoelen moeten verdeeld over twee plekken worden vastgezet. Hierdoor kunnen minder rolstoelen worden vervoerd dan theoretisch mogelijk is. Dat betekent vaak extra kosten. Voor vervoerders is het daarom belangrijk dat zij zich bij de aanschaf van nieuwe voertuigen vergewissen van de soort rolstoelen die zij het meest denken te vervoeren. Tip: Vervoerders doen er goed aan om met hun opdrachtgever te overleggen over deze problematiek en heldere afspraken te maken over de kosten van eventuele beperkte bezetting. Dat geldt ook ten aanzien van extra ruimtegebruik door scootmobiel-gebruikers die een extra zitplaats gebruiken of rolstoelgebruikers die extra hulpmiddelen of een hulphond meenemen. De zijwandsystemen zijn per fabrikant verschillend. Algemene eigenschappen zijn dat er veel handelingen nodig zijn om de rolstoelen goed te plaatsen maar de verstelbaarheid rolstoelen met afwijkende maten wel makkelijker toe laat. Een nadeel is dat de uitklapbare vergrendelbalken tijdens het gebruik ver het voertuig insteken en daarbij de loop- en manoeuvreerruimte beperken. Het stoot- en struikelrisico neemt daarbij eveneens toe. Een goede ontwikkeling zijn de aan het voertuig bevestigde instelbare hoofdsteunen. A.6 Gebruik van (losse) hulpstukken Ondanks het bestaan van de geharmoniseerde normen NEN-EN 12183 en NEN-EN-12184, is standaardisatie van aanhaakpunten bij fabrikanten (nog) niet optimaal. Er zijn nog veel rolstoelen in omloop die geen specifieke aanhaakpunten (met bijbehorende aanduiding) hebben om spanhaken aan te bevestigen. Hoewel een groot deel van die rolstoelen een vrij gedeelte van het frame hebben waaraan een spanhaak kan worden aangehaakt, zijn er ook steeds meer rolstoelen die bijzondere frameprofielen en of (volumineuze) kunststof onderdelen hebben. Deze bieden vaak onvoldoende ruimte aan de tegenwoordig gebruikelijke vastzetsystemen met stalen spanhaken. Er zijn echter ook andere mogelijkheden om een groot deel van die laatste groep rolstoelen vast te zetten. Dat kan door het toepassen van hulpstukken. A.6.1 Lus-banden Lus-banden zijn qua sterkte gelijkwaardig aan spanbanden met stalen haken. In plaats van de stalen haken hebben deze banden dan een iets langere band met een sluitlip aan het einde die in een lus om een framedeel van de rolstoel geslagen kan worden en vervolgens in een sluiting geklikt kan worden die ook aan dezelfde band vast zit. Een zo ontstane lus is minder afhankelijk van een juiste pasvorm, is ruimer en vormt zich eenvoudig naar het materiaal waar de lus omheen zit. Alle leveranciers van spanbanden die gebruik maken van op de vloer “verplaatsbare” spanbanden kunnen dit type lus- banden leveren. Het risico op beschadiging van de band zelf is overigens wel groter dan de banden met stalen haken. De moderne in de vloer ingebouwde spansystemen kennen geen lus-banden. In de vloer is daarvoor geen ruimte. Wel kunnen dan “losse” lus-banden gebruikt worden. Losse lus- banden zijn eenvoudig rond gestikte banden die dubbel of gestropt om het frame geslagen worden en zo de lus vormen waarin een stalen haak ingehaakt wordt. Lus-banden Deze lus-banden voldoen aan de sterkte-eisen van NEN-ISO 10542 en kunnen gezien worden als een verlengstuk van de spanbanden. Mits goed geplaatst en aangespannen, zijn deze gelijkwaardig aan de vaste banden met haken of banden met er aan vast gestikte lussen. 50 Uitgave 2017 / 2018 © Ing. A.W.Peters